Rano estas vivantaĵeto, kiu loĝas sambone sur tero
en akvo.
Li rakontis eksterordinaran
freŝdatan fabelon.
Krepusko estas duonlumo matena
vespera.
Ŝi eksilentis,
la bruo daŭris.
Ilia intima amiko mi
ne estis.
Kial
ni iros tien?
Mi diris arboj, ĉar ne estis unu,
du.
Li estis en la vico la tria
la kvara.
Ŝi prenis la libron
foriris.
Onklo estas frato de la patro
de la patrino.
Li prenis la horaron
komencis serĉi.
Mi aŭskultis la historion malnovan, sed
belan por mi.
Tie vi povos daŭrigi rekten
dekstren.
Li
restis fraŭlo.
Kuzo estas filo de onklo
de onklino.
Ŝi ne aŭdis,
ne povis respondi.
La gasto petis manĝon
trinkaĵon.
Oni
ne multe fidis ĝin.
Mi helpos vin,
pli poste.
Li demetis sian jakon
eksidis.
Ĉu vi scias, kiel
kial li verkis?
Mi volis atendi,
li rapidis.
La antaŭtagmezo estis griza,
senventa.
Li proponis al ŝi oranĝon,
ŝi malakceptis.
Li estis surprize erudicia,
modesta kaj ĝentila.
Mi devas komenci,
kiel?
Vi
kredas, ke tio estas vero.
Ili
havis neniun esperon.
Li atendis ses gastojn,
venis nur du.